Μελανιές

Θυμάμαι την πρώτη φορά που αντιμετώπισα αυτό που ονομάζω ‘pitiful’ βλέμμα. Ήταν στην προηγούμενη δουλειά μου όταν ο τότε υποψήφιος (τώρα πρώην) γκόμενος με πλησίασε και μου είπε ‘κοίτα το ξέρω ότι δεν είναι δουλειά μου αλλά αν έχεις κάποιο πρόβλημα πες μου να σε βοηθήσω. Δεν είναι σωστό να σου φέρεται έτσι’. Πρέπει να πέρασε κάνα δίλεπτο που είχα μείνει να τον κοιτάω από το γραφείο μου με βλέμμα αγελάδας που βλέπει το τρένο να έρχεται όταν τελικά τον ρώτησα τι εννοεί. Και τότε ντροπαλά κοιτώντας τριγύρω λες και οι άλλοι δεν θα το είχαν προσέξει μου έδειξε την τεραστίων διαστάσεων μελανιά στη γάμπα μου. Δεν φτάνει που η όλη κατάσταση ήταν πολύ άβολη (φαντάζομαι γι’αυτόν περισσότερο) έδωσα την πιο ηλίθια απάντηση (all time classic citygirl) που θα μπορούσα να δώσω... ‘αμαααν, πότε το έπαθα αυτό, ούτε που το κατάλαβα... και φόρεσα και φούστα σήμερα’. Φυσικά αυτός θα σκέφτηκε πόσο pathetic ήμουν που προσπαθούσα να καλύψω μια κατάσταση με ένα τόσο ηλίθιο ψέμα. Έλα όμως που εγώ έλεγα την αλήθεια...

Ναι είχα μια μελανιά λες και είχε καεί όλη η γάμπα μου σε εξάτμιση αλλά πραγματικά ούτε είχα καταλάβει που την έκανα και προφανώς δεν την είδα το πρωί μέσα στη νύστα μου που φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου. Γιατί φυσικά ότι πιο περίεργο σε εμένα θα συμβαίνει: μελανιάζω πολύ εύκολα. Αν με ακουμπήσεις δυνατά μελανιάζω, με ένα απλό τσίμπημα μελανιάζω, γενικά πάντα έχω κάποια μελανιά πάνω μου. Παλιά κάπου είχα ακούσει ότι οφείλεται στην έλλειψη μιας βιταμίνης αλλά δεν θυμάμαι πια... Αν το έχεις ακούσει πες μου...

Από σήμερα το πρωί αντιμετωπίζω αυτή τη κατάσταση εις διπλούν. Πρώτον, έπεσα με το ποδήλατο ενώ προσπαθούσα να περάσω μέσα από λάσπες κρατώντας το τιμόνι με το ένα χέρι και το κινητό στο άλλο (φαντάσου να οδηγούσα αυτοκίνητο) και δεύτερον ξύπνησε μέσα στον φίλο μου χτες το βράδυ ο δράκουλας και με δάγκωσε στο σαγόνι. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μια μελανιά σε μέγεθος σουβέρ για ποτήρι στο πόδι (δεν μπορώ να φορέσω φούστα) και το χειρότερο μια τεράστια μελανιά στο σαγόνι που όσο περνάει η ώρα γίνεται μοβ (μετά θα γίνει μπλε-πράσινη, το ξέρω) λες και έχω φάει μπουνιά.

Και πες μου τώρα. Αν έβλεπες μια τρελή με μαύρα γυαλιά μελανιασμένο πιγούνι να προσπαθεί να ρίξει τα μαλλιά της μπροστά τι θα σκεφτόσουν? Όχι πες μου. Τέσπα, ας ελπίσουμε να φύγει μέχρι τη Δευτέρα. Φυσικά και προσπάθησα να το καλύψω με makeup εσύ τι λες? (για να σε προλάβω).

Μπουχου χου χουυυυυυυυυυυυ