Welcome back (not that good comeback)

Τελευταίο post 21/12/06. 1 χρόνος πριν. Που πέρασε σαν αέρας. Θυμάμαι μόνο καλά από τον χρόνο που πέρασε για πρώτη φορά.. :) οπότε πάμε καλά. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να γράψω. Και μάλλον κάπου εδώ θα πατήσεις το x του tab. Έχω τις μαύρες μου. Και όταν έχω τις μαύρες μου γράφω. -

Και όταν ένας άνθρωπος έχει ένα κόλλημα δεν πρόκειται να το ξεπεράσει ποτέ. Θα μου τα πρήξει είμαι σίγουρη. Τι σκατά να κάνω? Μιλάω για τον άνθρωπο που σκέφτομαι να μείνω μαζί του. Που είμαι ήδη μαζί του αρκετό καιρό. Και που σκοπεύω να μείνω πολύ ακόμα. Όλα καλά, αλλά το κόλλημα κόλλημα. Και πόσες φορές το έχουμε συζητήσει, πόσες φορές έχουμε τσακωθεί. Ο μοναδικός σχεδόν λόγος που τσακωνόμαστε. Λεφτά - Οικονομία - Εξοδα. Και όταν έχεις μεγαλώσει διαφορετικά ποτέ δεν θα ξεκολλήσεις. Νομίζω οτι ειναι από τα πιο δύσκολα θέματα σε μια σχέση. Έχουν αρχίσει να μου σπάνε τα νεύρα να μετράω πόσα παπούτσια αγόρασα και αν υπερέβαλα.

Και αν διαβάζεις ακόμα έως εδώ θα νομίζεις ότι είμαι από αυτές που ψωνίζουν μανιωδώς non stop. Και όμως δεν είναι έτσι. Θα ψωνίσω σπάνια. Ναι, όταν θα ψωνίσω θα πάρω κάτι που για τον μέσο όρο θεωρείται ακριβό. Αλλά σε καμία περίπτωση υπερβολικό. Θα συνεισφέρω στα έξοδα όσο καλύτερα μπορώ, θα αγοράσω πράγματα για το σπίτι, αλλά σε καμία, μα καμία περίπτωση δεν θα μπορέσω να αποταμιεύσω τα 4πλασια από αυτά που αποταμιεύω γιατί απλά εγώ παίρνω το 1/4 από σένα. Πότε θα το καταλάβεις αυτό???

Και αφού σταματήσω το παραλήρημα θέλω να επισημάνω τα εξής:

• Για πρώτο post μετά από 1 χρόνο, ναι αυτό το post είναι pathetic. Αλλά αυτό σου έχω τώρα. Sorry.
• Μεγαλώνω πολύ γρήγορα τον τελευταίο χρόνο και δεν μ'αρέσει καθόλου.
• Βαριέμαι απίστευτα τις παρέες 30αρηδων με παιδιά (άσχετο και ελπίζω αν εσύ είσαι 30 με παιδιά να μην είσαι βαρετός).

Αυτά. Welcome back.