3-4 μηνες πριν

Ειναι τρελό αλλά αυτο που αισθάνομαι είναι ακριβώς το ίδιο που αισθανόμουν στα 16 μου. Αγωνία, μπέρδεμα,
αδυναμία συγκέντρωσης, ζωή σε 2 παράλληλους κόσμους και σφήξιμο στο στομάχι.

Η διαφορά τώρα είναι ότι δυστηχώς όλα αυτά συνοδεύονται από τη λογική. Ξέρω τι θα γίνει. Το βλέπω
ξεκάθαρα μπροστά μου και το έβλεπα από την αρχή. Αυτό είναι το κακό που έρχεται με τα χρόνια και την
εμπειρία. Βλέπεις το κακό, ξέρεις ότι θα το μετανοιώσεις και πας "ντουγρου" (σωστότατη λέξη για τη
περίπτωση) να φας τα μούτρα σου στα σκατά. Ενώ τουλάχιστον παλιά είχεις το άλλοθι και έλεγες μετά στις
φίλους σου δεν ήξερα ότι θα καταλήξει έτσι. Ήμουν τόσο μπερδεμένη και δεν έβλεπα καν τι επιλογές είχα.


Ενώ αγάπη μου τώρα ξέρεις με μαθηματική ακρίβεια! Απλά πρέπει να διαλέξεις. Ξέρεις όλα τα υπερ και τα
μείον. Βιβλίο μπορείς να γράψεις με αυτά. Τα έχεις αποστηθίσει όλα και τα έχεις συζητήσει.