City girl

Another girl living in Athens...

Πέμπτη, Αυγούστου 24, 2006

Σε μαγικα νησιαααα....


Ε αυτό ήταν! Επιτέλους είναι Παρασκευή, επιτέλους σε λίγες ώρες θα είμαι στην αγαπημένη μου Αθήνα και το Σάββατο το μεσημέρι θα βρίσκομαι σε μια ξαπλώστρα με ένα φρέντο στο χέρι κάτω από τον ήλιο των Κυκλάδων!

Τώρα που γυρίσατε όλοι,
τώρα που ακούω το απαίσιο ‘Καλό φθινόπωρο’,
εγώ θα αντισταθώ και μετά από έναν Αύγουστο δουλειάς θα φύγω.
Καλό μου ταξίδι και καλά να περάσω!
Θα σε δω σε 15 ολόκληρες μέρες...
Byeeeeeeee

Ετικέτες

Beta blogger grrrrrrr..... (2)

Συνεχίζοντας να βρίζω και να καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που άλλαξα σε beta (δες προηγούμενο post), βρήκα αυτό:

Users who have not switched to Blogger in beta will not be able to login to comment on blogs that have been switched. Commenting using the "anonymous" or "other" options will still work.

Αν αυτό συμβαίνει, pls χρησιμοποιήστε το ‘other’.

Ουφ, είμαι πολύ στεναχωρημένη. Πάει το blogaki μου...

Ετικέτες

Εικονες

Εικόνες που ήρθαν σήμερα 24.08.06

ακούγοντας... Sao Vicente feat Uschi – Angie.

  • Φρανκφούρτη, έξω από το ζωολογικό κήπο. Χιονίζει και κάνει κρύο. Οι γραμμές του τραμ έχουν αρχίσει και καλύπτονται από το βαρύ χιόνι. Ησυχία. Όλα έχουν σωπάσει. Απόλυτη γλυκιά ηρεμία και γαλήνη. Παιδιά περιμένουν αμίλητα κάτω από το στέγαστρο της στάσης φορτωμένα τεράστιες σχολικές τσάντες. Περνάμε απέναντι και πάμε στη μικρή pizza hut για φαγητό.

* μην με παρεξηγείτε... εδώ που είμαι έχει 15C και συννεφιά, φοράω ζακέτα και πίνω cappuccino.

Ετικέτες

Τετάρτη, Αυγούστου 23, 2006

Beta blogger grrrrrrr.....

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ. ΠΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ. Αφού το ξέρω γαμώ το κέρατο μου. Μην παίζεις με beta. MHN. Τώρα άντε κάτσε και ξαναφτιαξε τα links γιατί κανείς δεν σκέφτηκε το ΓΑΜΩENCODING. Και όλα αυτά (είναι και άλλα που δεν τα ξέρεις, όπως το ότι η αισθητικός μου λείπει με άδεια και πρέπει να κάνω μόνη μου αποτρίχωση) αγαπητέ –η μου, 3 μέρες πριν πάω και εγώ επιτέλους διακοπές σαν άνθρωπος. Είμαι άνθρωπος maaaan (που λέει και ένας φίλος).

...............................

Μισή ώρα μετά:

Ε, εντάξει λοιπόν. Τα έφτιαξα. Έπρεπε να γκρινιάξω όμως, δεν έπρεπε????

Προς γνώση και συμμόρφωση.

Ετικέτες

Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006

bloggers get a life

Καταρχήν δεν ξέρω αν κάνω καλά που γράφω αυτό το post αλλά anyway γι’αυτό έφτιαξα αυτό το blog για να γράφω ότι μου έρχεται. Είχα πολύ καιρό να μπω στο blog της lily και μπήκα σήμερα. Πρόσεξα ότι το τελευταίο post ήταν πριν από πολύ καιρό και επειδή μου φάνηκε περίεργο κοίταξα τα comments. Και τότε κατάλαβα. Δηλαδή ας πούμε κατάλαβα γιατί δεν ξέρω τι έχει παιχτεί – παίζεται, δεν έχω καμιά όρεξη να μάθω και ούτε με αφορά. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί υπάρχουν άτομα που αφιερώνουν όλοι τους την ενέργεια και το χρόνο με το να ασχολούνται με αηδίες. Διαβάζω πολλά blog, φυσικά δεν συμφωνώ με όλες τις απόψεις, κρατάω ότι μου αρέσει και σκέφτομαι πράγματα που δεν θα τα είχα σκεφτεί αλλιώς. Το να περνάς στο άλλο άκρο, δλδ να ασχολείσαι προσωπικά με αυτόν που έχει το προσωπικό του blog και να ψάχνεσαι τι είπε και τι θα πεις είναι πολύ τελευταίο. Είναι τόσο δύσκολο πια να λέει ο καθένας ότι γουστάρει (ελευθερία λόγου ρε παιδιααα) και αν υπάρχει πρόβλημα να τα βρίσκεις με τον άλλο απλά ή να τον αγνοείς?

GET A LIFE!

Ps τονίζω ξανά ότι δεν το έψαξα, δεν ξέρω αν έχει παιχτεί κάτι σε προσωπικό επίπεδο εκτός blogging και φυσικά δεν παίρνω θέση. Απλά το όλο θέμα ήταν ένα έναυσμα για αυτό το post.

Ετικέτες

Σάββατο, Αυγούστου 19, 2006

Μελανιές

Θυμάμαι την πρώτη φορά που αντιμετώπισα αυτό που ονομάζω ‘pitiful’ βλέμμα. Ήταν στην προηγούμενη δουλειά μου όταν ο τότε υποψήφιος (τώρα πρώην) γκόμενος με πλησίασε και μου είπε ‘κοίτα το ξέρω ότι δεν είναι δουλειά μου αλλά αν έχεις κάποιο πρόβλημα πες μου να σε βοηθήσω. Δεν είναι σωστό να σου φέρεται έτσι’. Πρέπει να πέρασε κάνα δίλεπτο που είχα μείνει να τον κοιτάω από το γραφείο μου με βλέμμα αγελάδας που βλέπει το τρένο να έρχεται όταν τελικά τον ρώτησα τι εννοεί. Και τότε ντροπαλά κοιτώντας τριγύρω λες και οι άλλοι δεν θα το είχαν προσέξει μου έδειξε την τεραστίων διαστάσεων μελανιά στη γάμπα μου. Δεν φτάνει που η όλη κατάσταση ήταν πολύ άβολη (φαντάζομαι γι’αυτόν περισσότερο) έδωσα την πιο ηλίθια απάντηση (all time classic citygirl) που θα μπορούσα να δώσω... ‘αμαααν, πότε το έπαθα αυτό, ούτε που το κατάλαβα... και φόρεσα και φούστα σήμερα’. Φυσικά αυτός θα σκέφτηκε πόσο pathetic ήμουν που προσπαθούσα να καλύψω μια κατάσταση με ένα τόσο ηλίθιο ψέμα. Έλα όμως που εγώ έλεγα την αλήθεια...

Ναι είχα μια μελανιά λες και είχε καεί όλη η γάμπα μου σε εξάτμιση αλλά πραγματικά ούτε είχα καταλάβει που την έκανα και προφανώς δεν την είδα το πρωί μέσα στη νύστα μου που φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου. Γιατί φυσικά ότι πιο περίεργο σε εμένα θα συμβαίνει: μελανιάζω πολύ εύκολα. Αν με ακουμπήσεις δυνατά μελανιάζω, με ένα απλό τσίμπημα μελανιάζω, γενικά πάντα έχω κάποια μελανιά πάνω μου. Παλιά κάπου είχα ακούσει ότι οφείλεται στην έλλειψη μιας βιταμίνης αλλά δεν θυμάμαι πια... Αν το έχεις ακούσει πες μου...

Από σήμερα το πρωί αντιμετωπίζω αυτή τη κατάσταση εις διπλούν. Πρώτον, έπεσα με το ποδήλατο ενώ προσπαθούσα να περάσω μέσα από λάσπες κρατώντας το τιμόνι με το ένα χέρι και το κινητό στο άλλο (φαντάσου να οδηγούσα αυτοκίνητο) και δεύτερον ξύπνησε μέσα στον φίλο μου χτες το βράδυ ο δράκουλας και με δάγκωσε στο σαγόνι. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μια μελανιά σε μέγεθος σουβέρ για ποτήρι στο πόδι (δεν μπορώ να φορέσω φούστα) και το χειρότερο μια τεράστια μελανιά στο σαγόνι που όσο περνάει η ώρα γίνεται μοβ (μετά θα γίνει μπλε-πράσινη, το ξέρω) λες και έχω φάει μπουνιά.

Και πες μου τώρα. Αν έβλεπες μια τρελή με μαύρα γυαλιά μελανιασμένο πιγούνι να προσπαθεί να ρίξει τα μαλλιά της μπροστά τι θα σκεφτόσουν? Όχι πες μου. Τέσπα, ας ελπίσουμε να φύγει μέχρι τη Δευτέρα. Φυσικά και προσπάθησα να το καλύψω με makeup εσύ τι λες? (για να σε προλάβω).

Μπουχου χου χουυυυυυυυυυυυ

Ετικέτες

Τετάρτη, Αυγούστου 16, 2006

Ζητείται ονειροκριτής


Χτες το βράδυ είδα φριχτό όνειρο. Ήμουν λέει έγκυος με μια τεράστια κοιλιά. Πολύ άγχος. Ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα και έπιανα την κοιλιά μου. Και το κουλό της υπόθεσης είναι ότι στο όνειρο μου προσπαθούσα να αποφασίσω με ποιον θα κρατήσω αυτό το μωρό. Με τον νυν ή τον πρώην? Mamaaaaa!

Ετικέτες

Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006

Citycat

Ψιτ ψιτ! Υιοθέτησα γατούλα! Virtual όμως, τη δική μου δεν την αλλάζω με τπτ (δες photo προηγούμενου post). Το είδα από την attalanti που έχει ένα γλυκό σκυλάκι τον arwen και ζούλεψααα! Να της φέρεσαι καλά είναι πολύ κακομαθημένη! Press more για να παίξεις!

Ετικέτες

14 August in Athens...


Σε όλη την εταιρεία πρέπει να είμαστε 5 άτομα. Στον όροφό μου 3. Ακούμε κρητικές μαντινάδες και νησιώτικα, απαντάμε σε κάνα mail, τα αγόρια λένε ηλίθια ανέκδοτα, εγώ γράφω και πίνω ένα απαίσιο φραπέ καθότι σήμερα δεν κάνει κανείς delivery και η μέρα περνάει αργά και χαλαρά. Ακόμα και τα μισά μαγαζιά το πρωί στην Πατησίων ήταν κλειστά. Α, φυσικά οοοολοι οι φίλοι μου λείπουν...

Παρόλη τη βαρεμάρα και την ανία εγώ έχω άγχος. Και το κατάλαβα χτες το βράδυ όταν είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν κάπου στη Γερμανία και έκανα το γύρω μιας πόλης σε τρενάκι roller coaster. Ξύπνησα και ζαλιζόμουν! Δεν μπορώ όμως να σκεφτώ κάτι που με απασχολεί (τουλάχιστον τόσο ώστε να το βλέπω στον ύπνο μου). Δεν πτοούμαι όμως! Σήμερα θα πάρω καινούρια πέδιλα, θα φτιάξω κέικ πορτοκάλι με σοκολάτα που το έχω υποσχεθεί στο συγκάτοικο εδώ και 10 μέρες, θα τακτοποιήσω τα παπούτσια μου και θα δω sex&thecity…

photo: my princess-kitty, πάντα αραχτή...

Ελπίζω να περνάς καλύτερα από μένα... Αν και για να διαβάζεις αυτό το ανούσιο post μάλλον τα ίδια σκατά περνάς και εσύ... χεχε... :p

Ετικέτες

Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006

Δε νιουζ! (Saturday night fever)

Σήμερα μετά από πολύ καιρό είπα πριν κάνω λίγο blogging και αρχίσω να ετοιμάζομαι για βραδινή έξοδο να δω λίγες ειδήσεις κάνοντας zapping στη τβ (μη μπορώντας να κάνω και κάτι άλλο αφού ο φίλος μου έχει εξάρτηση από τις ειδήσεις). Γενικά το αποφεύγω γιατί νευριάζω και βαριέμαι και συνήθως ενημερώνομαι από in.gr etc. Θέλω να μοιραστώ μαζί σου τα σημαντικά γεγονότα που επληροφορήθην:

Star:
• η τιμή του καφέ στη Μύκονο, στο Ηράκλειο, στην Αθήνα στη Χαλκιδική.
• Άγγλοι τουρίστες που δείχνουν τους κώλους τους στη κάμερα – μα επιτέλους είναι τόσοι πολλοί? Μήπως είναι οι ίδιοι κάθε χρόνο?
• Ζέστη, πανικός στις παραλίες. Κώλος (γυναικείος με στρινγ), θάλασσα, κώλος (γυναικείος με στρινγκ), ξανθιά που δηλώνει ότι ζεσταίνεται, κώλος (γυναικείος με στρινγ), ξανθιά απλώνει αντηλιακό, και για κλείσιμο του ρεπορτάζ
(μετά από 10’, τύφλα να έχουν τα ρεπορτάζ για το Λίβανο) τι άλλο? Κώλος γυναικείος με στρινγ.
Μega:
• η τιμή του καφέ στη Μύκονο, στο Ηράκλειο, στην Αθήνα στη Χαλκιδική.
• ΟΗΕ – Λίβανος. Μπακογιάννη και δηλώσεις.
Αnt1:
• η τιμή του καφέ στη Μύκονο, στο Ηράκλειο, στην Αθήνα στη Χαλκιδική.
• ΟΗΕ – Λίβανος. Μπακογιάννη και δηλώσεις, μια ξανθιά δημοσιογράφος–ανταποκρίτρια από το Ιράν, η οποία δεν λέω καλή και ενημερωμένη φάνηκε αλλά γούρλωνε πολύ τα μάτια της με αποτέλεσμα να μοιάζει σαν σκελετός, να φοβηθώ και να το αλλάξω για να δω κώλους γυναικείους με στρινκ.
• Ζέστη, πανικός στις παραλίες. Κώλος (γυναικείος με στρινγ), θάλασσα, κώλος (γυναικείος με στρινγκ), ξανθιά που δηλώνει ότι ζεσταίνεται, κώλος (γυναικείος με στρινγ), ξανθιά απλώνει αντηλιακό, και για κλείσιμο του ρεπορτάζ
(μετά από 10’, τύφλα να έχουν τα ρεπορτάζ για το Λίβανο) τι άλλο? Κώλος γυναικείος με στρινγ.
• Παρουσιαστής ειδήσεων (δεν ξέρω ονόματα) ο οποίος αρχίζει και αυτός να με φοβίζει όταν γουρλώνει τα μάτια για να πει: τώρα μικροί μεγάλοι μπορούν να κάνουν βόλτα στο ποτάμι (οι κόρες των ματιών έχουν διασταλεί πέρα από το φυσιολογικό) ΜΕ ΠΟ-ΤΑ-ΜΟ-ΠΛΟΙΟ! (οk, το τρώω ούτως ή άλλως το φαί μου)

Με πείραξε η ζέστη? Πάω να δω τι θα βάλω...

Ετικέτες

Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006

Διακοπές ή Βrian???

Ερώτηση: Τι να προτιμήσω?
Α) διακοπές στη Σαντορίνη για μια εβδομάδα τον Σεπτέμβρη
Β) διακοπές κάπου αλλού για 3 μέρες + συναυλία Placebo (προσκυνώ)

Σημείωσε ότι
- δεν έχω δει ποτέ τους Placebo γιατί πάντα κάτι συμβαίνει και κάθε φορά παθαίνω κατάθλιψη
- υπάρχει όμως μια μικρή πιθανότητα να τους δω το χειμώνα στο Λονδίνο
- υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μην μου δώσουν άλλη εβδομάδα διακοπές.

Βοήθεια.

Ετικέτες

Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006

Γιατί με τραβάς και μένα στη μιζέρια?

Σήμερα μου έσπασε τα νεύρα. Πολύ καλή μου φίλη που την αγαπώ πολύ και την ξέρω απο μικρή επί ένα τέταρτο στο τηλέφωνο την ώρα της δουλειάς να προσπαθεί να με πείσει να πάω στο χωριό της για 5ημερο ‘επειδή το είχαμε πει’, ενώ προσπαθώ να της εξηγήσω ότι μετά τον 15αυγουστο πετάω εξωτερικό (άρα οι 5 μέρες πρέπει να γίνουν 3) και είμαι ήδη ένα βήμα πριν τις διακοπές, κουρασμένη και απελπισμένη. 15 ολόκληρα γαμωλεπτά να μην κλείνει το τηλέφωνο και να προσπαθεί να με πείσει ότι ναι αξίζει να οδηγήσεις 6 ώρες να πας και 6 ώρες να γυρίσεις για να έρθεις στο χωριό. Και μπορεί η όλη συμπεριφορά μου να σου φαίνεται υπερβολική, αλλά η συγκεκριμένη φίλη δεν βγαίνει από το σπίτι παρά μόνο για σινεμά ή για φαγητό αρκεί να είναι νωρίς, την περίοδο που δουλεύει βγαίνει μια φορά το μήνα και φυσικά δεν πάμε για ποτό γιατί παντού έχει πολύ κόσμο και δεν μπορεί να στέκεται όρθια. Φυσικά πρέπει πάντα να την πάρω και να την γυρίσω και πάντα πρέπει να βγούμε κοντά στο σπίτι της. Και σε ρωτάω εγώ τώρα... Μήπως τελικά είμαι πολύ ελαστική και με κάνει ο καθένας ότι θέλει? Την αγαπάω, έχουμε περάσει πολλά μαζί αλλά δεν αντέχω άλλο. Που να της έλεγα ότι θέλω να μείνω Αθήνα για να δω και λίγο τον φίλο μου... (έχει να κάνει σχέση και οτιδήποτε άλλο 7 ολόκληρα χρόνια)... Γιατί πρέπει να είμαι και εγώ μέσα στη μιζέρια για να περνάμε καλά? Γιατί είναι η καλύτερη της όταν κοροϊδεύω τον εαυτό μου αν πάχυνα ή αν έβαψα τα μαλλιά μου σε ένα χρώμα που δεν μου πάει και τότε χαίρεται και συμμετέχει και αυτή? Γιατί μερικοί άνθρωποι παίρνουν την κατηφόρα και κατρακυλούν χωρίς λόγο και σε θέλουν μαζί? Είναι έλλειψη αυτοεκτίμησης ή μήπως ήταν έτσι πάντα και εγώ στα 15 μου δεν το καταλάβαινα? Μακάρι οι φίλοι να μην άλλαζαν.

Ετικέτες

Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006

Madonna mia!


Θέλω θέλω θέλωωωωωωωωω...... Η ζωή μου είναι μια κόλαση από όταν έμαθα ότι η madonna κάνει συναυλία στη Μόσχα, την περίοδο που θα ειμαι και εγώ για επαγγελματικό ταξίδι. Θα βρω άραγε εισιτήριο?? ΘΕΕΕΕΕΛΩΩΩΩΩΩ!!!!!! Madonnaki, αν διαβάζεις αυτή τη στιγμή, σε παρακαλώ έλα και στην Ελλαδίτσα!

lol

Ετικέτες

Παραπονα γριάς

Χτες για άλλη μια φορά ήμουν η παρηγορήτρα, ο καλός άνθρωπος, η φίλη που είναι πάντα εκεί να σταθεί σε όλους τους πρώην που τη θυμούντ όταν φυσικά ή έχουν αυτοί προβλήματα ή αυτή δεν έχει προβλήματα και είναι καλά. Οπότε, μπορούν να νιώσουν και αυτοί καλά μαζί της. Γιατί παίζω μονίμως αυτό το ρόλο δεν έχω καταλάβει. Είμαι ηλίθια ή απλά cool με τον άλλο και τον ακούω όπως θα άκουγα τον οποιοδήποτε? Γιατί είμαι όμως πάντα εκεί ενώ οι άλλοι δεν είναι? Και γιατί παααντα συγχωρώ? Το καλό είναι ότι στον γυρισμό με το τρένο γνώρισα κάτι ιταλάκια και μου φτιάξανε το κέφι. Μικρά, 17 και 23 ο μεγαλύτερος αλλά είχαν πολύ γέλιο... Ψάχνανε να βρουν που θα κοιμηθούν για να φύγουν σήμερα για Ιο back-packing Και μετά σκεφτόμουν πόσος καιρός έχει περάσει που έχω να το κάνω αυτό... Έτσι τόσο χύμα να περνάω καλά... Ενώ τώρα για να κλείσω ένα δωμάτιο ρωτάω 100 πράγματα...

Λοιπόν αυτό θα αλλάξει... Μερικές φορές κάνω σαν γριά! Έλεος πια!!!! Χαστουκίστε με!

Ετικέτες

Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006

Βαριέμαι όταν δεν έχω δουλειά. Είμαι καλά?

Βαριέμαι και βαριέμαι τρελά... Από το πρωί δεν έχω κάνει τί-πο-τα. Άλλοι παρακαλάνε να μην έχουν δουλειά και εγώ σκυλοβαριέμαι να κάθομαι. Έχω διαβάσει όλα τα blogs που διαβάζω συνήθως, ανακάλυψα νέα, διάβασα όλες τις ειδήσεις, ξανακοίταξα το πρόγραμμα των διακοπών μου (ναι ναι! Έχω ακόμα 2 εβδομάδες!!!!) και ακόμα έχω 2 ολόκληρες ώρες. Θέλω δουλειααααααααα.....

Επίσης στις φιλοσοφικές μου συζητήσεις με τον εαυτό μου (γιατί άλλαξα πρόσφατα dept και δεν μπορώ να τις κάνω με κανέναν άλλο) έχω αναλύσει ένα κάρο σοβαρά θέματα, όπως... γιατί ο 56χρονος που κάθεται δίπλα μου ξεφυσάει ενώ κοιτάει μια κενή οθόνη στο pc, γιατί δύο αγαπητοί συνάδελφοι δεν χρησιμοποιούν αποσμητικό και γιατί κανείς δεν ξεκουμπίζεται νωρίτερα ενώ το αφεντικό λείπει?????? Τόση δουλειά έχουν δηλαδή????? Ουφ. 18 και σήμερα.-

Ετικέτες

My first post!!!!!!!!!

Είμαι χαρούμενη. Μερικές φορές νιώθω και ευτυχισμένη. Και ακριβώς επειδή αυτό δεν μου έχει συμβεί ποτέ ξανά, δεν ξέρω πως να το χειριστώ και ψάχνω να βρω που είναι το λάθος, τι πάει στραβά, τι δεν έχω πάρει χαμπάρι. Ξέρω ότι πολλοί θα πουν, οκ κορίτσι μου εφόσον όλα σου πάνε καλά γιατί ψάχνεσαι και πάνω απ’όλα γιατί μας τα πρήζεις... :ο) Συμβαίνει το εξής περίεργο με μένα (μέσα σε όλα τ’άλλα)... Ενώ κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αρχίζει να γράφει όταν έχει προβλήματα και στεναχώριες εγώ τότε κλείνομαι στον εαυτό μου και στο σπίτι μου και δεν είμαι ικανή για την παραμικρή προσπάθεια. Έτσι λέω να εκμεταλευτώ αυτή τη φάση που βρίσκομαι και να αρχίσω αυτό το blog για μένα. Τώρα αν κάποιος τύχει και το διαβάσει ή ακόμα σχολιάσει έχει καλώς... Αλλά χαίρομαι που είναι ολόδικό μου και μπορώ να γράφω όποτε και όταν θέλω... Λέω το πρώτο μου post να μην έχει στεναχώριες, αναζητήσεις κλπ οπότε σταματάω εδώ. Αυτά! Καλημέρα!


p.s γιατί δεν μπορώ να κάνω upload photos??? Μου σκάει η σελίδα... :ο(

Ετικέτες